Maar goed, afgelopen vrijdag zijn we dus met de auto vertrokken richting Apeldoorn. Het plan was om de auto daar ergens te parkeren om vervolgens met de fiets verder te gaan. Dat ergens werd dus de VWdealer, want zo'n 20 kilometer voor Apeldoorn ging er van alles op het dashboard branden. Met open armen werden we door Auto Haas opgevangen en voorzien van koffie. Het zou wel even duren. Maar gelukkig konden we de auto daar laten staan en op maandag komen ophalen bij één van de servicemonteurs.
Dus met maar weinig vertraging konden we Apeldoorn per fiets verlaten.
Met een prima weertje en pal wind tegen ging het richting Nijmegen, alwaar wij zouden overnachten. Maar natuurlijk niet rechtstreeks. Nee, de Posbank zou er aan moeten geloven.
Klein minpuntje was dat ik vergeten ben om in Apeldoorn mijn tracker aan te zetten met als gevolg dat ik tot aan Arnhem de afgelegde route niet heb kunnen vastleggen.
Maar na 5 uurtjes fietsen en 72,2 km kwamen we langs de Waal Nijmegen binnen. En Nijmegen is leuk.
's Avonds lekker gegeten in een eetcafé maar voor hetzover was, eerst de was gedaan. Dit betrof immers de generale repetitie dus alles moest ook uitgeprobeerd worden. Daarom fietste ik ook drie dagen rond met een kookstel dat de tas niet is uitgekomen.
Een Bed and Breakfast midden in één van de drukste winkelstraten van Nijmegen is geen aanrader als je wilt kunnen slapen. Tot half vijf bleef het onrustig, zonder dat de was echt wilde drogen. Dus 's ochtends druk met de föhn in de weer geweest.
En oh, wat een regen.
Maar toen we het prima ontbijtje bij Beans and Bagels achter de kiezen hadden werd het droog. Ook de zaterdag bleven de regenjacks in de tassen.
En ook nu weer had ik een omweg bedacht. Om mijn tiende BIGregistratie te krijgen wilde ik de Oude Holleweg, "de Koning van Midden Nederland" beklimmen. Dachten we dat we dat gedaan hadden, bleek het de Nieuwe Holleweg geweest te zijn. Dus: nog een rondje extra met let wel 20 kg bagage op de fiets!
En niet alleen geklommen, nee, er werden ook kilometers gemaakt. En af en toe werd er gesmokkeld. Zoals hier op het pontje naar Cuijk
Iiets in de voorbereiding was niet helemaal goed gegaan. Het was de bedoeling om die dag 90 km te fietsen. Het werden er 105. Het laatste stuk was erg zwaar. En ook een lekke band speelde parten. Op het dorpsplein van Overloon hebben we ons tegoed gedaan aan croissantjes en ons thermosje koffie. Margrethe gaf geen krimp. Ook niet toen de hoteleigenaar in Het Peeljuweel te Ospel geen zin meer had om voor ons te koken. De maaltijd bij de lokale cafetaria deed ons weinig goeds, maar de speciale biertjes maakten veel goed.
Zondagochtend hadden we een prima ontbijt voor ons alleen. Na 26,9 km bereikten wij Thorn en natuurlijk konden wij de overheerlijke Limburgse vlaai niet weerstaan.
Veel fietsen over autovrije dijkjes. De temperatuur stijgt en de jasjes gaan uit. In Obbicht pakken we een colaatje. Dan nog 30 km tegen de wind in. Af en toe klimmen bij Stein, Geulle en Meerssen.
Om vijf uur staan we er.
Op het Vrijthof.
In Maastricht.
Posted using BlogPress from my iPad
Location:Weer thuis
1 opmerking:
mooi verhaal, knappe prestatie!
hulde.
en nu even een weekje rustig aan?
Een reactie posten