Na gisterenavond prima gegeten te hebben in het restaurant naast het hotel hebben we besloten om hier een nachtje langer te blijven en van hieruit Padua te bezoeken.
Ook dit is weer een erg mooie streek met ommuurde stadjes en veel kastelen.
De Italianen hebben hier prima fietsroutes uitgezet. Op de heenreis zijn wij nog langs de plaats gekomen waar dichter Petrarca zijn laatste vier levensjaren sleet. Getuige het aantal, nu nog niet bezette, parkeerplaatsen een waar bedevaartsoord.
En wat een Italianen op zondag op de fiets. We worden overladen met "complimenti" als ze horen dat we uit NL komen.
Padua is een prachtige stad. Een universiteitsstad die heel voornaam aandoet. Twee waanzinnig mooie kerken waaronder de San Antonio en een mooi park vol beelden raakten ons enorm.
Een praktisch probleem doet zich overigens voor. De fietsen mogen Venetië niet in, althans niet volgens onze, misschien verouderde info. Dus mocht één van jullie bijv via Internet een oplossing weten, bijv een stalling bij het station, dan houden wij ons aanbevolen. Het blijkt overigens zo te zijn dat we met meerdere veerbootjes van Chioggia naar Venetië moeten zien te komen. Echt een geweldige ervaring voor twee overgeorganiseerde juristen die 's ochtends niet weten waar 's avonds hun bedje staat. Wat een leerproces. Laissez aller!
Dan nog een mijlpaal: de eerste 1500 km vanaf Maastricht zitten er op!
En: voor het eerst gefietst bij 40 graden celsius
zondag 1 juli 2012
Padua
Labels:
Padua
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
40 graden! Het lijkt mij verschrikkelijk. Mijn petje af 1500 km met volle bepakking.
Een reactie posten