Dus vandaag naar de plaatselijke fietsenzaak. Kijken wat ze daar te bieden hadden. Per slot van rekening word je bij Wagenaar altijd erg vriendelijk te woord gestaan. En daar stonden ze ook. En weer waren we enthousiast. Wat een waanzinnig mooie fiets. Maar ja, inmiddels was het wel duidelijk dat ik niet in de prijzen zou vallen. Want mijn ATBtje kan zodanig aangepast worden dat ik daar goed mee uit de wielen kan. Daarover later meer. Maar voor Margrethe werd het feest.
En dan gelijk maar even kijken naar fietstassen. Want die moeten er ook komen. Kortom er viel een leuke deal te sluiten. Dus scherp onderhandelen.
En als vrouwen gaan onderhandelen, dan gaat het natuurlijk niet over de prijs, maar over de kleuren. De tassen moesten natuurlijk wel goed te combineren zijn met de kleur van de fiets. En dat is gelukt. Nu nog een outfit in de juiste kleuren.
1 opmerking:
De eerste Dijkridster !!
Van harte gefeliciteerd met de nieuwe fiets.....en natuurlijk jullie aanstaande avontuur !
Zal eens vragen aan 3 Adelaars die (ik dacht in 2009) deze tocht ook al gemaakt hebben. Zij kunnen er vast heel veel over vertellen.
Gemakkelijk hè, ervaringsdeskundigen ;)
Moet helaas als anoniem posten, want op de een of andere manier ben ik niet gemachtigd om dit met mijn googleaccount te doen.
Grt, Aart
Een reactie posten